Μην απελπίζεστε, ευτυχώς σήμερα υπάρχουν λύσεις χάρη στην επιστήμη της ηθολογίας – ή αλλιώς τοu συμπεριφορισμoύ (διαβάστε παρακάτω).
Η Animinds προσφέρει ατομικές συνεδρίες με στόχο την εξάλειψη προβληματικής συμπεριφοράς σε όλα τα είδη κατοικίδιων ζώων. Λαμβάνουν χώρα είτε στα κεντρικά μας στο Νέο Ψυχικό είτε στον χώρο του ζώου ανάλογα με την κάθε περίπτωση.
Ο πρώτος στόχος των συνεδρίων είναι η αξιολόγηση της συμπεριφοράς του ζώου και της γενικότερης κατάστασης σας. Απαραίτητη για μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση, και συνεπώς αντιμετώπιση, είναι η εξονυχιστική περισυλλογή πληροφορίας τόσο από εσάς, όσο και από το ίδιο το ζώο, αλλά και το περιβάλλον του. Στην συνέχεια, βάση της πληροφορίας, προτείνονται ολοκληρωμένα προγράμματα αποκατάστασης και τροποποίησης της συμπεριφοράς που συμπεριλαμβάνουν κλασσικές συμπεριφορικές τεχνικές σε συνδυασμό με εναλλακτικές και ενεργειακές θεραπευτικές προσεγγίσεις. Επιπλέον προτείνονται και αλλαγές στην καθημερινή διαχείριση του ζώου απαραίτητες για την εξισορρόπηση του.
Το πρόγραμμα τροποποίησης προβληματικής συμπεριφοράς αποτελείτε από τρία ραντεβού. Συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμα: η αρχική αξιολόγηση, η συμπεριφορική διάγνωση, και το ολοκληρωμένο πρόγραμμα τροποποίησης συμπεριφοράς το οποίο εξελίσσετε σταδιακά μέσα στα τρία αυτά ραντεβού. Τα ραντεβού γίνονται σε απόσταση 3-4 εβδομάδων το ένα από το άλλο, αναλόγως την περίπτωση.
Με την ολοκλήρωση του προγράμματος θα έχετε όλα τα εργαλεία στα χέρια σας για να αλλάξετε την συμπεριφορά του ζώου σας.
θα χαρούμε πολύ να σας εξυπηρετήσουμε. Επικοινωνήστε μαζί μας στο 6988227725 για να κλείσετε το ραντεβού σας.
Τα τελευταία 20-30 χρόνια, ένας νέος κλάδος της κτηνιατρικής αναπτύσσεται κυρίως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Πρόκειται για τη μελέτη τής γενικότερης σχέσης των κατοικίδιων με τον άνθρωπο με σκοπό την αποκατάσταση τυχόν προβληματικής συμπεριφοράς τους. Ο κλάδος αυτός έχει ήδη αποτελέσει ξεχωριστό επιστημονικό πεδίο και λογίζεται πλέον επισήμως ως ειδικότητα της κτηνιατρικής (Animal Behaviourism).
Οι λόγοι για τους οποίους o κλάδος αυτός καθυστέρησε αρκετά να αναπτυχθεί και να αναδείξει εξειδικευμένους επιστήμονες είναι πολλοί. Ο σημαντικότερος, ίσως, από αυτούς είναι η – σε μεγάλο ποσοστό – αδυναμία ανίχνευσης και ερμηνείας βασικών εκδηλώσεων στη συμπεριφορά των ζώων. Αποτέλεσμα της αδυναμίας αυτής ήταν, μέχρι σήμερα, κυρίως για τον σκύλο, η προσπάθεια αντιμετώπισης κάθε προβληματικής συμπεριφοράς με την εκπαίδευση.
Σήμερα, η προβληματική συμπεριφορά ενός ζώου διακρίνεται από τους ειδικούς σε τρεις βασικές κατηγορίες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι οι μοναδικές ούτε ότι είναι εντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους:
Οι δύο πρώτες κατηγορίες συνεπάγονται σαφώς προβληματική συμπεριφορά, η οποία ενδέχεται να είναι αποτέλεσμα γενετικής ανωμαλίας, ή, συχνότερα αποτέλεσμα μη φυσιολογικής (διαταραγμένης) σχέσης του ζώου με το άμεσο περιβάλλον του. Στις περισσότερες από τις περιπτώσεις αυτές, η βασική εκπαίδευση δε φέρνει κανένα αποτέλεσμα και συνιστάται αντιμετώπιση του προβλήματος από εξειδικευμένο επιστήμονα.
Αντιθέτως, στις περιπτώσεις που εντάσσονται στην τρίτη κατηγορία, ο σκύλος είναι συνήθως απολύτως φυσιολογικός και το μόνο που χρειάζεται είναι εκπαίδευση «βασικής υπακοής» ώστε να πάψει να είναι «άτακτος» και οι εκδηλώσεις του αυτές να μην εξελιχθούν μελλοντικά σε προβληματική συμπεριφορά.
Δείτε παρακάτω μερικά από τα πιο διαδεδομένα παραδείγματα προβληματικής συμπεριφοράς τού σκύλου στα οποία μπορεί να δώσει λύση ένας εξειδικευμένος επιστήμονας.
Τα παραδείγματα που αναφέρονται παρακάτω δεν είναι παρά ένα ελάχιστο δείγμα τού συνόλου των προβλημάτων που μπορεί να παρουσιάσει ο σκύλος (ή οποιοδήποτε ζώο) στη διάρκεια της ζωής του. Είναι σημαντικό να εντοπίζεται η οποιαδήποτε παρέκκλιση από τη φυσιολογική ρουτίνα τής συμπεριφοράς, η οποία προκαλεί προβλήματα στη ζωή τού ίδιου του ζώου, του κηδεμόνα ή της μεταξύ τους σχέσης / συμβίωσης.
Το 50% των προβληματικών περιπτώσεων έχουν την πηγή τους σε κάποια «κρυμμένη» παθολογική αιτία, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε πρώτη φάση, πριν από την αντιμετώπιση του ίδιου του συμπτώματος, δηλαδή τη διόρθωση της συμπεριφοράς τού σκύλου. Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητη η συμβολή τού κτηνιάτρου.
Στις ΗΠΑ θανατώνονται 15.000.000 – 20.000.000 ζώα κάθε χρόνο, τα περισσότερα από τα οποία είχαν προηγουμένως μεταφερθεί σε ιδρύματα λόγω προβληματικής συμπεριφοράς. Στο παρελθόν, η ευθανασία αποτελούσε εύκολη λύση στα πολύπλοκα και δυσίατα προβλήματα συμπεριφοράς. Η λύση τής ευθανασίας σε ανθρώπους δε γίνεται εύκολα αποδεκτή – έτσι έχει αναπτυχθεί ο κλάδος τής ψυχιατρικής. Για παρόμοιους λόγους αρχίζει να αναπτύσσεται στις μέρες μας αυτός ο νέος κλάδος τής κτηνιατρικής.
Στις ΗΠΑ το 30% των κηδεμόνων σκύλων (και το 18% των κηδεμόνων γατών) εξετάζουν το ενδεχόμενο τής ευθανασίας πριν αποφασίσουν να απευθυνθούν σε συμπεριφοριστή. Μετά τη θεραπεία, καταλήγουν να θανατώνονται λιγότεροι από το 10% των σκύλων και από το 1% των γατών. Παρόμοια στατιστικά στοιχεία έχουν συγκεντρωθεί και για τη Μ. Βρετανία. Είναι φανερό ότι η θεραπεία τής προβληματικής συμπεριφοράς έχει καταλυτικά αποτελέσματα και μπορεί να προσφέρει στα μικρά ζώα μια πιο ξέγνοιαστη ζωή.
Η επιθετικότητα είναι το συνηθέστερο πρόβλημα συμπεριφοράς τού σκύλου και συγχρόνως το σοβαρότερο και το πιο επικίνδυνο για τον άνθρωπο, καθώς σε ποσοστό άνω του 60% έχει στόχο παιδιά κάτω των 10 ετών. O σκύλος μπορεί να παρουσιάσει τη συμπεριφορά αυτή εκ γενετής, αλλά εξαιτίας απρόσεκτης και ακόμα βάναυσης αντιμετώπισης από το περιβάλλον του η κατάστασή του ενδέχεται να επιδεινωθεί επικίνδυνα. Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειωθεί ότι η επιθετικότητα του σκύλου είναι πολλών ειδών και μπορεί να εκδηλωθεί με ποικίλα συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γίνει σωστή και έγκαιρη συμπεριφορική “διάγνωση”, πριν εφαρμοστεί οποιαδήποτε θεραπεία. Από τα πιο διαδεδομένα είδη επιθετικότητας είναι η κυριαρχική (τώρα ονομάζεται κοινωνική και όχι κυριαρχική), η αμυντική, η κυνηγετική, η εδαφική και άλλες. Τα αίτια μιας τέτοιας συμπεριφοράς μπορεί να είναι από αμιγώς ιατρικής φύσεως μέχρι ακατάλληλη διατροφή.
Η επιθετικότητα είναι ένα πολύπλοκο πρόβλημα στη συμπεριφορά τού σκύλου και συνήθως δε θεραπεύεται πλήρως, αλλά καθίσταται απλώς «ελεγχόμενη». Οι επώδυνες μέθοδοι που πολύ συχνά εφαρμόζονται δε βοηθούν σε καμία περίπτωση. Αντιθέτως, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσουν στη λύση τής ευθανασίας.
Μια επίσης διαδεδομένη προβληματική συμπεριφορά σκύλου είναι αυτή του φοβισμένου ή αγχωμένου ζώου, με κύρια συμπτώματα τα αυξημένα επίπεδα έντασης, την διαρκή ανησυχία προς τον περίγυρό του, και ειδικά προς συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις. Η κατάσταση αυτή είναι συνήθως κλιμακούμενης έντασης και θεραπεύεται δύσκολα. Τα κύρια αίτια αυτής της συμπεριφοράς θα πρέπει να αναζητηθούν στην έλλειψη κοινωνικοποίησης σε μικρή ηλικία, σε αρνητικά βιώματα κατά την περίοδο κοινωνικοποίησης αλλά και αργότερα στην ζωή του, ή ακόμα και σε γενετικές ανωμαλίες.
Κλείστε ραντεβού
Από τα πιο συνηθισμένα και πολυδιάστατα προβλήματα συμπεριφοράς που αντιμετωπίζουμε είναι η συνεχόμενη η διαλείπουσα αφόδευση μέσα στο σπίτι με ούρα ή και κόπρανα. Πολλά ζώα εγκαταλείπονται η επιστρέφονται έπειτα από υιοθεσία λόγο του προβλήματος αυτού. Οι αιτίες πολλές και η διάγνωση δύσκολη σε αυτές τις περιπτώσεις. Κύριες αιτίες, εφόσον έχουν αποκλειστεί τυχών ιατρικά προβλήματα, βρίσκονται στην ημιτελές εκμάθηση της τουαλέτας σε μικρή ηλικία (incomplete housebreaking) και στο στρες. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το άγχος και η γενικότερη συναισθηματική κατάσταση του ζώου.
Κλείστε ραντεβού
Πρόκειται για τις πιο ασυνήθιστες κατηγορίες προβλημάτων. Με τον όρο «στερεοτυπίες» εννοούμε κάποιες επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, οι οποίες δεν αποσκοπούν σε κάποιο αποτέλεσμα, παρ’ όλα αυτά, όμως, αποτελούν μέρος τής καθημερινής ρουτίνας τού ζώου. Ο σκύλος παρουσιάζει τέτοια συμπεριφορά όταν, για παράδειγμα, κυνηγά την ουρά του, περιστρέφεται συνεχώς γύρω από τον εαυτό του, τρέχει ακατάπαυστα κατά μήκος ενός φράχτη, δαγκώνει το τρίχωμά του, κοιτά επίμονα στα μάτια το αφεντικό του, γαβγίζει συνεχώς, τρώει διάφορα μη φαγώσιμα αντικείμενα και, τέλος, όταν αυτοτραυματίζεται. Οι αιτίες πίσω από μια τέτοια συμπεριφορά ποικίλουν, αλλά συνήθως σχετίζονται με το περιβάλλον τού ζώου και θεωρούνται μηχανισμοί αντιμετώπισής του. Ο σκύλος που παρουσιάζει παρόμοια συμπεριφορά το κάνει συχνά προσπαθώντας να απαλλαγεί από το στρές και το άγχος. Μια εναλλακτική ερμηνεία τού φαινομένου είναι η προσπάθεια προσέλκυσης της προσοχής τού αφεντικού, η οποία επαναλαμβάνεται γιατί έχει – ασυνείδητα – επιβραβευθεί στο παρελθόν.
Οι καταναγκαστικές διαταραχές διαφέρουν από τα στερεότυπα στο βαθμό έντασης και συνήθως είναι τόσο επίμονες, ώστε ο κηδεμόνας να μην καταφέρνει να αποσπάσει την προσοχή τού σκύλου. Οι περισσότερες από τις διαταραχές αυτές οφείλονται σε κάποια παθολογία τού εγκεφάλου και μπορεί να προκαλέσουν διαφόρων ειδών δερματίτιδες από επίμονο γλείψιμο. Οι φυλές που θεωρούνται περισσότερο ευπαθείς στις συγκεκριμένες διαταραχές είναι οι εξής: Labrador Retriever, Doberman, Akita, Dalmatian, English Setter, Maltese, Standard Schnauzer and Weimaraner.
Οι συνηθέστεροι τρόποι αντιμετώπισης των παραπάνω συμπεριφορών είναι ποικίλα περιοριστικά μέτρα, όπως διάφοροι τύποι κολάρων (Elizabethan collars), δέσιμο και χρήση ουσιών με άσχημη γεύση για να αποτραπεί η επαφή με τα σημεία τού σώματος που έχουν προσβληθεί. Μεταξύ των ακραίων μέτρων που χρησιμοποιούνται είναι ακόμη και το κόψιμο της ουράς, σε περίπτωση που είναι το προσβεβλημένο σημείο. Το βέβαιο είναι ότι κανένα από τα μέτρα αυτά δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα τού σκύλου – αντιθέτως, υπάρχει περίπτωση να το επιδεινώσει.
Κλείστε ραντεβού